woensdag 7 mei 2014

Home: thee, taart en zingen met mijn moeder!

Na drie zoons, kreeg mijn moeder eindelijk een dochter. Dat was ik. Na jaren van boten bouwen, met auto’s spelen en stoere kleren, kon mama losgaan. Ik werd een echt ‘meisje-meisje’. Mijn kamer was roze, ik speelde eindeloos met poppen (die dezelfde jurkjes droegen als ik, uiteraard beide door mama gemaakt), zat op balletles, speelde viool en knutselde heel veel.

Mama is geen moeder die urenlang met haar kinderen aan de telefoon hangt. Daar heeft ze de rust niet echt voor… Maar ze probeert het wel, omdat ze weet dat ik het zo gezellig vind. Als wij thuiskomen bakt ze de lekkerste (Franse) taarten en drinken we liters thee. Heerlijk. Ze is stiekem onze grootste Theeduif fan en helpt ons regelmatig als we weer een weekend gaan stempelen. We hebben allebei dezelfde humor en hebben vaak tranen in onze ogen van het lachen als we samen aan het dollen zijn. We kunnen iedereen laten hoofdschudden als wij spontaan in zingen uitbarsten. 


Als mensen tegen ons zeggen ‘je kan wel zien dat jullie moeder en dochter zijn’ geeft mama steevast stralend hetzelfde antwoord: ‘Dat is dan een groot compliment voor mij.’ Ik vind dit lief. Ik las laatst ergens de lieve quote: home is where mum is, zo herkenbaar en voor mij zo waar. Een huis met de heerlijke geur van versgebakken taarten, een roze slaapkamer, een grote pot thee en het keiharde gezang van mama! Ja, dan ben ik thuis!

Parijs 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten